De grootste verandering van mijn leven begon een aantal jaar geleden met de volgende gedachte:
Oké, ik ben nu zo’n twaalf jaar werknemer. Ik heb vijf verschillende functies gehad bij vier verschillende bedrijven. Acht uur per dag doe ik braaf dat wat in mijn functieomschrijving staat. Aan het eind van de maand krijg ik daarvoor mijn beloning in de vorm van salaris. Dat salaris geef ik uit aan dingen en ervaringen die me een goed gevoel geven, om vervolgens het cirkeltje weer opnieuw rond te gaan.
Is dit het nou? Dit trucje ken ik inmiddels wel!
Vrij snel nadat ik die vraag aan mezelf stelde kwam er iemand op mijn pad die mij op meerdere fronten wakker schudde en voordat ik het wist was ik onderweg naar een informatieavond voor een opleiding. Die informatieavond zou gaan over een opleiding symbolische psychologie op basis van Carl G. Jung. Ik had nog nooit van de beste man gehoord, maar ik vroeg om verandering dus koos ik ervoor me te laten verrassen, perfect!
Een behoorlijk eind buiten mijn comfort-zone en getriggerd door tarotkaarten, edelstenen en een dame met een lange paarse jurk aan, ging ik met mijn kopje koffie aan een tafeltje zitten.
De dame met de lange paarse jurk aan bleek de docente te zijn. Ze ging voor de groep staan en begon te vertellen. Alles wat zij vertelde was voor mij compleet nieuw, maar gek genoeg tegelijkertijd ontzettend herkenbaar, logisch en helder. Nog nooit had ik zo aandachtig naar iemand kunnen luisteren. In twee uur tijd begréép ik waarom ik op zoek was naar meer voldoening en ook waarom dat er nog niet was. Ik was totaal verrast dat deze kennis überhaupt bestond in de wereld. Waarom leerde we dit niet op school, waarom hoor je hier niets van op tv of bij de dokter????
Een van de dingen die ze vertelde was dat waar je op aanslaat in de buitenwereld, zowel positief als negatief, iets zegt over je binnenwereld: het projectiemechanisme.
Dit klonk bijna “magisch” voor me!
Gezien ik vrij snel in mijn zoektocht tegen de vraag aan liep; “wie ben ik, wat wil ik?” en daar mijn hele leven al geen antwoord op kon vinden leek het projectiemechanisme daar uitkomst te bieden. “Waar sla ik op aan?”, dacht ik bij mezelf. “Tsja op die tarotkaarten en edelstenen en al die zweverige dingen hier”. Dus wat beter dan de opleiding te gaan volgen en mij op die manier voor de komende drie jaar in het hol van mijn ‘aanslaanleeuw’ te gaan begeven. Zo gezegd, zo gedaan.
Inmiddels is het al wat jaren geleden dat ik de opleiding heb afgerond en terwijl ik deze tekst schrijf begrijp ik heel goed hoe waardevol het voor me is geweest dat ik mijn gevoel van onrust ben gaan volgen en uit mijn comfort-zone ben gegaan. Had ik het destijds afgedaan met één van de veel gebruikte overtuiging als, “Iedereen voelt wel eens een sleur.” of “Bij iedere baan is het wel wat.” dan had ik nu nóg datzelfde automatische programma geleefd. Wéér op zoek naar een nieuwe functie of andere werkgever. Meer geld willen verdienen maar het gevoel van vooruitgang te ervaren. Onbewust was ik dan op zoek gebleven naar zingeving.
Sinds mijn comfort-zone flink is opgerekt onderzoek ik bewust alle dingen die ik niet wil. Niet om dat per se uit te gaan voeren, maar om te kijken waarom ik daar weerstand op heb. Dus zodra ik merk dat ik tegen mijzelf zeg: daar heb ik geen behoefte aan, dat is niks voor mij of dat zou ik nooit doen, is dat een uitnodiging om te gaan onderzoeken wat daar achter zit. Meestal kom ik erachter dat daar een oude overtuiging zit, of een oude negatieve ervaring. Zoals bijvoorbeeld de vervelende ervaringen die ik heb gehad met spreekbeurten op school er nu voor zorgen dat ik het heel spannend vind om voor een groep te spreken. Of doordat er vroeger altijd tegen me werd gezegd dat ik hard moest werken voor mijn geld, geloofde ik dat ik geen geld kon verdienen met iets dat ik leuk vond. Kortom, het buiten mijn comfort-zone gaan heeft me veel gebracht en brengt me nog steeds veel.
Een aantal jaar geleden durfde ik niet:
– voluit te spreken tijdens een werkoverleg of voor een groep
– de verantwoordelijkheid voor een project op me te nemen
– mijn echte mening te geven
– emoties te tonen
– fouten toe te geven
– nee te zeggen in sommige situaties
– mijn grenzen aan te geven
– een eigen bedrijf te beginnen
– mijn intuïtie te volgen
– Had ik tal van lichamelijke en psychische klachten
Tegenwoordig:
– uit ik mezelf
– leef ik vanuit intuïtie
– leef ik wat ik zeg en zeg ik wat ik leef
– ken ik mijn grenzen en benoem ik deze
– run ik mijn eigen bedrijf
– sta ik in contact met mijn lijf
– Ken ik mijn goed ontwikkelde, maar zeker ook mijn minder ontwikkelde punten.
– is mijn gezondheid toegenomen
– Kijk ik met liefde naar alle emoties, ook de pijnlijke
Ik heb mijn leven veranderd, aangepast.
Van: sturen naar wat ik denk te willen,
Naar: me laten leiden door wat ik voel.
Over deze verandering / andere manier van leven zijn tal van boeken geschreven, films gemaakt en religies uit gevormd, maar dat is voor een volgend blog. 🙂
Namasté,
Maarten